Nie sugerujcie się oceną tej recenzji. Pokémon: Generations to gra, która znajduje się w produkcji (i, jak twierdzi autor, w produkcji pozostanie całkiem długo), więc – cytując Anitę Lipnicką – uprzedzam, że jeszcze "wszystko się może zdar

Dzieła niezależne kojarzą mi się nieodmiennie z dziwną stylistyką, nietypowymi bohaterami i metaforycznym przesłaniem. Pod tym względem, One Last Dance for The Capitalist Pigs jest wręcz esencją niezależności.

Stworzona przez Juliena Lallevé gra powinna

Największą bolączką freeware'ów jest dla mnie to, że tak szybko się kończą. Wiadomo, że winę trzeba zrzucić na niewielki budżet i ograniczone moce przerobowe studia (lub uzdolnionej jednostki), jednak ta wiedza daje niewielkie pocieszenie. Po ukończeniu Olav &

Pierwsza część Where's My Water? to jedna z najlepiej sprzedających się produkcji w historii App Store. Disney zarobił na niej grube miliony dolarów. Po co więc zdecydowano, by zamienić ją w kolejną produkcję free-to-play?

Być może jakieś korporacyjne szych

Fajna produkcja, która mogłaby być znacznie lepsza, gdyby nie idiotyczna decyzja twórców, by zmuszać gracza do wielokrotnego przechodzenia tych samych poziomów.

Wysoki stopień trudności można bowiem zaprojektować tak, że może albo motywować do

Niech was nie zwiedzie dopisek "beta" – Hearthstone to dopracowana, pełnowymiarowa gra, którą osoby ze skłonnościami do uzależnień powinny omijać szerokim łukiem. I mówię to bardzo, bardzo serio.

Nie jestem zwolennikiem produkcji free-to-play,

Rewelacyjnym The Walking Dead studio Telltale wymyśliło się na nowo – z sympatycznej firmy robiącej zabawne przygodówki, przeistoczyli się w poważanych specjalistów od budowania wciągających, nieliniowych opowieści. The Wolf Among Us to kolejny dobry krok w

Scarlet to gra-eksperyment, na dodatek stworzona w ciągu 48 godzin w ramach Indie Speed Run. Trudno ją więc sensownie ocenić. I to nie tylko ze względu na to, że samej rozgrywki jest tu na maksymalnie dziesięć minut. Pojawia się też problem natury moralnej.

W Scarlet staj

Główny bohater Fakteur powinien dawno wylecieć z pracy za łamanie tajemnicy korespondencji.

W produkcji francuskich créateures wcielamy się w rolę listonosza, który każdego ranka decyduje o losie innych, zmieniając (lub nie) treść dostarczanych im wiad

X-Orbtek II przypomina mi odległe czasy, gdy całą klasą zagrywaliśmy się w podobne produkcje na lekcjach informatyki.

Już wtedy oprawa graficzna mogła budzić co najwyżej politowanie, ale na szkolnych 486 i tak nikt nie liczył na nic więcej. Liczyła się grywalnoś